मर्कटलीला

गावात एक माकड आलय. या भागात बजरंग बलीचा अवतार फारसा फिरकत नाही. त्यामुळं लोकांना पण अप्रूप वाटतं. लोक काही बाही खायला देत राहतात. माकडही आता गावात चांगलच रमलय. पण त्याच्या खोड्यानाही उत आलाय. एखादी बाई बापडी अंगणात एकटी दिसली की दात फिसकारत भीती दाखवतय.  हातात जे असेल ते हिसकावून घेतय. पोरा सोराना हात पाय उगारत भीती दाखवतय.
काल तर गंमतच झाली..
मंगला आक्का खाली वाकून अंगणातला केर लोटत होती. माकडाने शेजारच्या भिंतीवरून आक्काच्या पाठीवरच उडी मारली. व तिथच आरामात ठिय्या जमवला. माकड तसं छोटं व वजनाने हलकं असल्याने आक्काला वाटलं तिचा नेहमी अंगाला झटणारा नातू गण्याच आहे. त्याला लाडे लाडे रागे भरत ती उतर खाली काम करू दे मुडद्या म्हणत खाली वाकून लोटतच होती..
तिच्याकडे गप्पा टाकायला नेहमीच्या वेळेला आलेली तुळसा नानी हे दृश्य बघून हक्का बक्का झाली..
बोबडी वळल्याने तोंडातून कसं बसा आवाज काढत ती ओरडली.
"आक्काsss माकडsss "
तरीही आक्का तिच्याच नादात.. आक्का म्हणते,
"कुठय ग ? ये गण्या उतर मुडद्या. त्ये बग माकड आलय म्हण. "
नानी पुन्हा ओरडली..
"आग आक्का तुझ्याच पाठीवर बसलंय "
आक्काने वाकल्या वाकल्या मान वळवून पाठीवर बघितलं. माकडाने आक्काकडे बघत दात काढून फिस्स केलं. आता मात्र आक्काची पाचावर धारण बसली. आता उठावे की पळावे की ओरडावे काहीच कळेना. थरथर कापत तिने हातातला झाडू माकडाला मारला. तो चुकवण्यासाठी माकडाने खाली वाकत तिच्या गळ्यातच हात टाकले आणि आक्काला मिठीच मारली.
मग मात्र आक्का मागचा पुढचा विचार न करता जोरात ओरडत किंचाळत अंगणात इकडे तिकडे धावू लागली.
मघाच पासून आपल्याला पाठकुळी घेऊन निवांत लोटणारी ही म्हातारी अचानक का किंचाळायली हे माकडाला कळेना.. ते दचकून उडी मारुन शेजारच्या भिताडावर बसलं आणि घाबरून आक्काकडं बघू लागलं.
हा सगळा नाट्यमय प्रकार घडेपर्यंत तिथं जमा झालेल्या बाळगोपाळांची व आमच्यासारख्या बघ्यांची मात्र हसून हसून मुरकुंडी वळली.
©सुहास भुसे