मटण झोल

सव्वा चार वाजत आले होते. कामावर शेवटचा हात मारत असताना टेबलवरचा फोन घणघणला. समोरून बायकोचा आवाज आल्यावर मध्याने शेजारच्या टेबलवरील अविवाहित गण्याला जळवण्यासाठी मुद्दामच मोठ्या आवाजात बोलायला सुरुवात केली..

".......काय म्हणतेस ? लवकर घरी येऊ ?
........अच्छा, पण कारण सांगशील की नाही ?
...... ओह... काय सांगतेस ? मटण बनवतेयस ?
(शेजारच्या टेबलवरून की पॅड बडवण्याचा आवाज वाढला )
........व्वा, बंगाली झोल, मटण करी आणि मालवणी मटणवडे.
(शेजारी की बोर्ड आदळल्याचा आवाज )
..... लवकर म्हणजे काय, धावत धावत येतो,
.......चल मग बाकी आल्यावर"

गण्या चांगलाच वैतागला.
"खा लेको, मटण खा, तंगडी खा, वडे खा, मजा करा. आम्ही आपलं चिवडत बसतो खानावळीतली फुळुक भाजी आणि बेचव भाताची डिखळं .. "
खो खो हसत मध्या म्हणाला,
"साल्या कर ना लग्न मग, रोज नवी फर्माइश करत जा, चमचमीत खा व टुणटुणीत हो."
गण्याच्या त्राग्यामुळे खुश होत मध्याने टेबल आवरलं.

5 ला 2 मिनिटं कमी असताना पुन्हा फोन घणघणला.
मध्याने मुद्दाम स्पीकर ऑन केला.
"अहो, निघालात का?"
"निघतोयच हनी, तुझं आटपेपर्यंत हजर होतो."
"अहो, काय झालं माहितीय का ? ती माझी बालमैत्रिण बनी नाही का? ती घरी आली होती. तिच्या सर्किट नवऱ्याबद्दल सांगत होती.. "
" अच्छा, म्हणजे तुम्हा बायकांचा फेव्हरेट विषय"
"अहो ऐका न, तुम्ही बिल्कुल असे नाहीत, कित्ती चांगले आहात तुम्ही,
(मध्याने हळूच हसत डोळ्यांच्या कोपऱ्यातून गण्याकडे पाहिले)
"तेच बनीला सांगत होते, आणि तेवढ्यात एक छोटीशी गंमत झाली. "
"काय गंमत झाली हनी?"
"मी कढईत पाणी टाकायचं विसरले आणि मटण जळाल सगळं"
(मध्याने हातातील पेन्सील खटकन मोडल्याचा आवाज आला.)
".........."
"अहो, ऐकताय न, तर येताना कालच्या सारखं जेवण घेऊन या हॉटेलमधुन, आणि बनी पण थांबतेय बरं का जेवायला. "

रिसिव्हर खाडकन आदळल्याचा आवाज गण्याच्या गडगडाटी हसण्यात विरून गेला.
©सुहास भुसे